Redactie Schoolkrant Intiem, Staand v.l.n.r. Pieter van Scherpenberg, José Baars, Ruud Vlasbloem, Eisso Braak.
Zittend v.l.n.r. Eric Hochkamer, Rob van Wijngaarden, Loet Brilleman, Jack Feld, Floris Jonkers, Mariska de Roode
Op initiatief van de school werd door een aantal overgebleven leden van
de Raad van Bestuur, onder aanvoering van mr. Piet Avis, alsnog besloten
een reünie te organiseren. Het 110-jarig bestaan van de school zou
een passende gelegenheid zijn om afscheid te nemen van muziekleraar
Frans van de Ven. Hij was 26,5 jaar aan de school verbonden geweest.
De aanloop naar deze feestelijke herdenking was moeizaam. Eerst had
oud-bestuurslid Volkert Nobel al te kennen gegeven liever in klein
verband met oud-HBS’ers onder elkaar te zijn. Zo’n massale 110-jarige
viering zag hij helemaal niet zitten. Dan ziet oud-rector Bouter ervan
af om te komen. ‘Onverwachte ontmoetingen met oud-leerlingen zijn
steeds prettige verrassingen. Meestal gingen zij gepaard met de pijnlijke
ervaring dat ik van de oud-leerling met het voor mij bekende gezicht de
naam niet meer weet.’ Bouter was bang op de reünie een opeenhoping
van dergelijke pijnlijke ervaringen te moeten ondergaan. Als klap op de
vuurpijl komt Frans van de Ven tot de conclusie niet aanwezig te willen
zijn op de reünie 4 november.
Hij had uit de krant moeten lezen dat van hem afscheid zou worden
genomen op deze bijeenkomst. Gelukkig was de viering er niet minder
om. Bijna 300 oud-leerlingen waren aanwezig in de Parkschouwburg.
Eerst een aperitiefje, gezellig samenzijn, een uitgebreide broodmaaltijd
en traditioneel natuurlijk bal na waarvoor duo ‘Mozambique’ was ingehuurd.
Achteraf kreeg penningmeester Piet Avis tal van complimenten.
Zo schreef een reünisten-familie: ‘Wij willen onze waardering betuigen
voor het feit, dat jij samen met enige trouwe trawanten weer het reüniefeest
hebt weten te organiseren. Het was verschrikkelijk leuk en we
hebben zeer genoten’. Een ander schrijft: ‘Lief inventief Comité. Een
oer-gezellige reünie. Mijn hoofd is nu nog net een ‘Bijenkorf’, door de
enorme hoeveelheid indrukken en verhalen. Enig was het om weer eens
met oude schoolvrienden en -vriendinnen te praten’. Redenen genoeg
om met het oog op het 115-jarig bestaan van de school in 1983 wederom
een reünie te organiseren. De RSG West-Friesland werd in 1978 nog
uitgebreid met een MAVO-afdeling.